Bruno Schulz – wybitny pisarz, artysta, pedagog. Urodził się w ciekawym mieścu – Drohobyczu. Miasto tak zauroczyło tego człowieka, że Bruno Schultz opisuje go w swoich utworach „Sanatorium pod Klepsydrą”, „Sklepy cynamonowe” i innych. Nasze miasto jest dumne z takich ludzi, dlatego opracowaliśmy specjalną mape, dzięki której turyści będą wiedzieć więcej o tej wyjątkowej postaci.
GPS: 49.354926, 23.542671
GPS: 49.354926, 23.542671
Dworzec kolejowy (plac Złuki 1). Bruno Schulz często korzystał z usług kolei podróżując po Polsce i za granicę. Drohobycką kolej wspomina w opowiadaniu 'Ulica Krokodyli’ ze zbioru 'Sklepy cynamonowe’.
Dworzec kolejowy (plac Złuki 1). Bruno Schulz często korzystał z usług kolei podróżując po Polsce i za granicę. Drohobycką kolej wspomina w opowiadaniu 'Ulica Krokodyli’ ze zbioru 'Sklepy cynamonowe’.
GPS: 49.352169, 23.538184
’Ulica Krokodyli’, zlokalizowana przez schulzologów tam, gdzie współczesne ulice Iwana Mazepy i Stryjska. Taki tytuł ma opowiadanie ze zbioru Schulza 'Sklepy cynamonowe’. Ulicą Krokodyli pisarz nazywa peryferyjną, pasożytniczą dzielnicę komercyjną, będącą znakiem cywilizacyjnego zepsucia miasta.
GPS: 49.352169, 23.538184
’Ulica Krokodyli’, zlokalizowana przez schulzologów tam, gdzie współczesne ulice Iwana Mazepy i Stryjska. Taki tytuł ma opowiadanie ze zbioru Schulza 'Sklepy cynamonowe’. Ulicą Krokodyli pisarz nazywa peryferyjną, pasożytniczą dzielnicę komercyjną, będącą znakiem cywilizacyjnego zepsucia miasta.
GPS: 49.362057, 23.513637
GPS: 49.362057, 23.513637
Terytorium dawnego cmentarza żydowskiego (ul. Pyłypa Orłyka; obecnie dzielnica mieszkaniowa). Tu byli pochowani rodzice Brunona Schulza, Jakub i Henrietta. Według niektórych wspomnień, na tym cmentarzu mógł być pochowany również Schulz. Niemniej, według wersji bardziej prawdopodobnej, artysta spoczywa we wspólnym grobie na nowym cmentarzu żydowskim (na końcu ulicy Pyłypa Orłyka) razem z innymi ofiarami 'czarnego czwartku’ – krwawego mordu nazistów niemieckich na Żydach 19 listopada 1942 roku.
Terytorium dawnego cmentarza żydowskiego (ul. Pyłypa Orłyka; obecnie dzielnica mieszkaniowa). Tu byli pochowani rodzice Brunona Schulza, Jakub i Henrietta. Według niektórych wspomnień, na tym cmentarzu mógł być pochowany również Schulz. Niemniej, według wersji bardziej prawdopodobnej, artysta spoczywa we wspólnym grobie na nowym cmentarzu żydowskim (na końcu ulicy Pyłypa Orłyka) razem z innymi ofiarami 'czarnego czwartku’ – krwawego mordu nazistów niemieckich na Żydach 19 listopada 1942 roku.
GPS: 49.351834, 23.505297
Miejsce, w którym stał rodzinny dom Brunona Schulza (plac Rynek 2), tu mieszkał w latach 1892–1910. Na parterze znajdował się sklep bławatny ojca Brunona, Jakuba Schulza, pod nazwą 'Henriette Schulz’, jego fasada była ozdobiona rysunkiem wykonanym przez Jakuba Schulza, przedstawiającym dwóch kupców, którzy zachwalali swój towar. Dom rodzinny Bruno Schulz opisał w zbiorze 'Sklepy cynamonowe’. Dom spłonął w pożarze podczas I wojny światowej.
GPS: 49.351834, 23.505297
Miejsce, w którym stał rodzinny dom Brunona Schulza (plac Rynek 2), tu mieszkał w latach 1892–1910. Na parterze znajdował się sklep bławatny ojca Brunona, Jakuba Schulza, pod nazwą 'Henriette Schulz’, jego fasada była ozdobiona rysunkiem wykonanym przez Jakuba Schulza, przedstawiającym dwóch kupców, którzy zachwalali swój towar. Dom rodzinny Bruno Schulz opisał w zbiorze 'Sklepy cynamonowe’. Dom spłonął w pożarze podczas I wojny światowej.
GPS: 49.353941, 23.511610
GPS: 49.353941, 23.511610
Dawny Szpital Żydowski (ul. Pyłypa Orłyka 8; obecnie przedszkole nr 30). Tu Bruno Schulz w latach 1940–1942 okresowo przebywał na leczeniu.
Dawny Szpital Żydowski (ul. Pyłypa Orłyka 8; obecnie przedszkole nr 30). Tu Bruno Schulz w latach 1940–1942 okresowo przebywał na leczeniu.
GPS: 49.353431, 23.510955
Synagoga Chóralna (ul. Pyłypa Orłyka 6). Prawdopodobnie Schulz chodził do synagogi, chociaż nie wiadomo jak często. Rodzina Schulzów nie należała do ortodoksyjnych Żydów. 8 lutego 1936 roku Bruno Schulz oficjalnie wystąpił z gminy żydowskiej i do końca życia pozostał w statusie 'bezwyznaniowca’.
GPS: 49.353431, 23.510955
Synagoga Chóralna (ul. Pyłypa Orłyka 6). Prawdopodobnie Schulz chodził do synagogi, chociaż nie wiadomo jak często. Rodzina Schulzów nie należała do ortodoksyjnych Żydów. 8 lutego 1936 roku Bruno Schulz oficjalnie wystąpił z gminy żydowskiej i do końca życia pozostał w statusie 'bezwyznaniowca’.
GPS: 49.355633, 23.506378
GPS: 49.355633, 23.506378
Dom, w którym podczas pobytów w Drohobyczu mieszkała narzeczona Brunona Schulza Józefina Szelińska (ul. Lesi Ukrainki 36; obecnie mieszkanie prywatne).
Dom, w którym podczas pobytów w Drohobyczu mieszkała narzeczona Brunona Schulza Józefina Szelińska (ul. Lesi Ukrainki 36; obecnie mieszkanie prywatne).
GPS: 49.356621, 23.505732
Dawny dom Zbigniewa Moronia (ul. Iwana Czmoły 10; obecnie mieszkanie prywatne). W piwnicy tego domu Bruno Schulz ukrywał się podczas okupacji niemieckiej, kiedy w mieście nie było Feliksa Landaua, pod którego tzw. 'protekcją’ artysta przebywał do tragicznego finału swojego życia.
GPS: 49.356621, 23.505732
Dawny dom Zbigniewa Moronia (ul. Iwana Czmoły 10; obecnie mieszkanie prywatne). W piwnicy tego domu Bruno Schulz ukrywał się podczas okupacji niemieckiej, kiedy w mieście nie było Feliksa Landaua, pod którego tzw. 'protekcją’ artysta przebywał do tragicznego finału swojego życia.
GPS: 49.355925, 23.503979
GPS: 49.355925, 23.503979
Dawny Żydowski Dom Sierot (ul. Lesi Ukrainki 46, obecnie Wydział Historii Uniwersytetu w Drohobyczu). Jednym z wykonawców projektu i prac inżynierskich podczas budowy sierocińca w latach 1911–1913 był Izydor Schulz, brat Brunona Schulza. Według wspomnień uczniów Brunona Schulza, podczas okupacji niemieckiej wykonywał on w tym budynku rysunki na suficie jednego z pokojów.
Dawny Żydowski Dom Sierot (ul. Lesi Ukrainki 46, obecnie Wydział Historii Uniwersytetu w Drohobyczu). Jednym z wykonawców projektu i prac inżynierskich podczas budowy sierocińca w latach 1911–1913 był Izydor Schulz, brat Brunona Schulza. Według wspomnień uczniów Brunona Schulza, podczas okupacji niemieckiej wykonywał on w tym budynku rysunki na suficie jednego z pokojów.
GPS: 49.354924, 23.501368
Dawne Gimnazjum Państwowe im. Króla Władysława Jagiełły (ul. Iwana Franki 24; obecnie budynek rektoratu Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu). Bruno Schulz uczył się w tym gimnazjum w latach 1902–1910, lekcje rysunku prowadził tu między innymi profesor Adolf Arendt, którego pisarz uwiecznił w swojej prozie. W latach 1924–1939 Schulz pracował tu jako nauczyciel rysunku i robót ręcznych. W jego dawnym pokoju profesorskim, obok dawnej pracowni robót ręcznych, od listopada 2003 roku znajduje się Muzeum Izba Pamięci Brunona Schulza, którą otworzyło i opiekuje się nią merytorycznie Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne Uniwersytetu w Drohobyczu. To pierwsze na Ukrainie i w świecie muzeum Brunona Schulza.
GPS: 49.354924, 23.501368
Dawne Gimnazjum Państwowe im. Króla Władysława Jagiełły (ul. Iwana Franki 24; obecnie budynek rektoratu Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu). Bruno Schulz uczył się w tym gimnazjum w latach 1902–1910, lekcje rysunku prowadził tu między innymi profesor Adolf Arendt, którego pisarz uwiecznił w swojej prozie. W latach 1924–1939 Schulz pracował tu jako nauczyciel rysunku i robót ręcznych. W jego dawnym pokoju profesorskim, obok dawnej pracowni robót ręcznych, od listopada 2003 roku znajduje się Muzeum Izba Pamięci Brunona Schulza, którą otworzyło i opiekuje się nią merytorycznie Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne Uniwersytetu w Drohobyczu. To pierwsze na Ukrainie i w świecie muzeum Brunona Schulza.
GPS: 49.354200, 23.498806
GPS: 49.354200, 23.498806
’Willa Bianki’ (ul. Tarasa Szewczenki 38; obecnie Pałac Sztuki, oddział lokalnego muzeum krajoznawczego 'Drohobyczyna’). Willa Bianki została opisana w opowiadaniu Brunona Schulza 'Wiosna’. Obecnie eksponowana jest tu część malowideł ściennych Brunona Schulza odkrytych w 2001 roku w tak zwanej Willi Landaua. Ten zbudowany na początku XX wieku pałac uznany został za pierwowzór literackiej willi Bianki przez schulzologa Władysława Panas (1947–2005).
’Willa Bianki’ (ul. Tarasa Szewczenki 38; obecnie Pałac Sztuki, oddział lokalnego muzeum krajoznawczego 'Drohobyczyna’). Willa Bianki została opisana w opowiadaniu Brunona Schulza 'Wiosna’. Obecnie eksponowana jest tu część malowideł ściennych Brunona Schulza odkrytych w 2001 roku w tak zwanej Willi Landaua. Ten zbudowany na początku XX wieku pałac uznany został za pierwowzór literackiej willi Bianki przez schulzologa Władysława Panas (1947–2005).
GPS: 49.353679, 23.496360
’Willa Landaua’ (ul. Tarnawskiego 14; obecnie dom mieszkalny). W tym domu podczas okupacji niemieckiej mieszkał komendant policji niemieckiej Feliks Landau z rodziną. Na jego rozkaz w jednym z pokojów Bruno Schulz wykonał ścienne rysunki o wątkach baśniowych. Pięć elementów tych malowideł, odkrytych w 2001 roku, zostało przekazanych do lokalnego muzeum krajoznawczego 'Drohobyczyna’, a trzy wywieziono z Ukrainy i obecnie są eksponowane w Muzeum Yad Vashem w Izraelu.
GPS: 49.353679, 23.496360
’Willa Landaua’ (ul. Tarnawskiego 14; obecnie dom mieszkalny). W tym domu podczas okupacji niemieckiej mieszkał komendant policji niemieckiej Feliks Landau z rodziną. Na jego rozkaz w jednym z pokojów Bruno Schulz wykonał ścienne rysunki o wątkach baśniowych. Pięć elementów tych malowideł, odkrytych w 2001 roku, zostało przekazanych do lokalnego muzeum krajoznawczego 'Drohobyczyna’, a trzy wywieziono z Ukrainy i obecnie są eksponowane w Muzeum Yad Vashem w Izraelu.
GPS: 49.353488, 23.499866
GPS: 49.353488, 23.499866
Dawny Żydowski Dom Starców (ul. Tarasa Szewczenki 27; obecnie Miejska Biblioteka im. Wiaczesława Czornowoła). W 1942 roku Schulz pracował tu nad katalogowaniem zbiorów książek zrabowanych przez sowieckie, a potem niemieckie władze.
Dawny Żydowski Dom Starców (ul. Tarasa Szewczenki 27; obecnie Miejska Biblioteka im. Wiaczesława Czornowoła). W 1942 roku Schulz pracował tu nad katalogowaniem zbiorów książek zrabowanych przez sowieckie, a potem niemieckie władze.
GPS: 49.353417, 23.500692
Dawna willa burmistrza Drohobycza Rajmunda Jarosza (ul. Tarasa Szewczenki 23; obecnie Wydział Biologii Uniwersytetu w Drohobyczu). Rajmund Jarosz – prezydent Drohobycza i właściciel uzdrowiska Truskawiec, promował twórczość Brunona Schulza. W okresie okupacji niemieckiej tu mieściło się kasyno, gdzie wg wspomnień świadków znajdowały się rysunki ścienne wykonane przez Brunona Schulza. Za czasów sowieckich willa była Domem Pionierów.
GPS: 49.353417, 23.500692
Dawna willa burmistrza Drohobycza Rajmunda Jarosza (ul. Tarasa Szewczenki 23; obecnie Wydział Biologii Uniwersytetu w Drohobyczu). Rajmund Jarosz – prezydent Drohobycza i właściciel uzdrowiska Truskawiec, promował twórczość Brunona Schulza. W okresie okupacji niemieckiej tu mieściło się kasyno, gdzie wg wspomnień świadków znajdowały się rysunki ścienne wykonane przez Brunona Schulza. Za czasów sowieckich willa była Domem Pionierów.
GPS: 49.353090, 23.503280
GPS: 49.353090, 23.503280
Dawna siedziba redakcji gazety 'Prawda Bolszewicka’ (ul. Tarasa Szewczenki 14; obecnie siedziba redakcji gazety 'Zorza Halicka’). W latach 1940–1941 Bruno Schulz robił ilustracje dla drohobyckiej obwodowej gazety 'Prawda Bolszewicka’. Oprócz rysunków tematycznych, wykonał dla gazety portrety Iwana Franki i Tarasa Szewczenki.
Dawna siedziba redakcji gazety 'Prawda Bolszewicka’ (ul. Tarasa Szewczenki 14; obecnie siedziba redakcji gazety 'Zorza Halicka’). W latach 1940–1941 Bruno Schulz robił ilustracje dla drohobyckiej obwodowej gazety 'Prawda Bolszewicka’. Oprócz rysunków tematycznych, wykonał dla gazety portrety Iwana Franki i Tarasa Szewczenki.
GPS: 49.352590, 23.503257
Dom, w którym podczas okupacji niemieckiej znajdował się Judenrat (niem. Jüdenrat – Rada ds. Żydów; ul. Tarasa Szewczenki 7; obecnie budynek mieszkalny i biurowy). Według wspomnień świadków, 19 listopada 1942 roku wychodząc z Judenratu Bruno Schulz został zastrzelony na ulicy przez gestapowca Karla Günthera.
GPS: 49.352590, 23.503257
Dom, w którym podczas okupacji niemieckiej znajdował się Judenrat (niem. Jüdenrat – Rada ds. Żydów; ul. Tarasa Szewczenki 7; obecnie budynek mieszkalny i biurowy). Według wspomnień świadków, 19 listopada 1942 roku wychodząc z Judenratu Bruno Schulz został zastrzelony na ulicy przez gestapowca Karla Günthera.
GPS: 49.352211, 23.502143
GPS: 49.352211, 23.502143
Dawne atelier fotograficzne Bertolda Szenkelbacha (ul. Adama Mickiewicza 3; obecnie mieszkanie prywatne). Drohobycki fotograf Bertold Szenkelbach przyjaźnił się z Brunonem Schulzem, dostarczał mu naświetlone negatywy, na których w latach 1920–1922 artysta wykonywał prace graficzne techniką cliche-verre z cyklu 'Księga Bałwochwalcza’. Nieopodal atelier fotograficznego znajdowało się prywatne mieszkanie Szenkelbachów, które również się zachowało (ul. Jurija Drohobycza 32).
Dawne atelier fotograficzne Bertolda Szenkelbacha (ul. Adama Mickiewicza 3; obecnie mieszkanie prywatne). Drohobycki fotograf Bertold Szenkelbach przyjaźnił się z Brunonem Schulzem, dostarczał mu naświetlone negatywy, na których w latach 1920–1922 artysta wykonywał prace graficzne techniką cliche-verre z cyklu 'Księga Bałwochwalcza’. Nieopodal atelier fotograficznego znajdowało się prywatne mieszkanie Szenkelbachów, które również się zachowało (ul. Jurija Drohobycza 32).
GPS: 49.351522, 23.501560
Dawne Gimnazjum Prywatne im. Henryka Sienkiewicza (ul. Adama Mickiewicza 11; obecnie dom mieszkalny). Tutaj w latach 1930–1934 jako nauczycielka języka polskiego pracowała Józefina Szelińska, narzeczona Brunona Schulza.
GPS: 49.351522, 23.501560
Dawne Gimnazjum Prywatne im. Henryka Sienkiewicza (ul. Adama Mickiewicza 11; obecnie dom mieszkalny). Tutaj w latach 1930–1934 jako nauczycielka języka polskiego pracowała Józefina Szelińska, narzeczona Brunona Schulza.
GPS: 49.351285, 23.502401
GPS: 49.351285, 23.502401
Dom, w którym Bruno Schulz mieszkał w latach 1910–1941 (ul. Jurija Drohobycza 12; za czasów Schulza: Bednarska, Floriańska; za czasów sowieckich: Siedowa; obecnie w budynku są mieszkania prywatne). Dom był własnością siostry Brunona Schulza, Hanny Hoffman. W tym domu, na poddaszu, po II wojnie światowej odnaleziono część listów Schulza.
Dom, w którym Bruno Schulz mieszkał w latach 1910–1941 (ul. Jurija Drohobycza 12; za czasów Schulza: Bednarska, Floriańska; za czasów sowieckich: Siedowa; obecnie w budynku są mieszkania prywatne). Dom był własnością siostry Brunona Schulza, Hanny Hoffman. W tym domu, na poddaszu, po II wojnie światowej odnaleziono część listów Schulza.
GPS: 49.351967, 23.504349
Kościół św. Bartłomieja (ul. Daniła Halickiego 12). Bruno Schulz przychodził do tej świątyni razem ze swoimi uczniami.
GPS: 49.351967, 23.504349
Kościół św. Bartłomieja (ul. Daniła Halickiego 12). Bruno Schulz przychodził do tej świątyni razem ze swoimi uczniami.
GPS: 49.352696, 23.504911
GPS: 49.352696, 23.504911
Miejsce śmierci Brunona Schulza (ul. Tarasa Szewczenki). W tym miejscu, w rocznicę śmierci Schulza, 19 listopada 2006 roku, podczas II Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, dzięki partnerom z Lublina, została wmontowana pamiątkowa tablica, którą potem ukradziono; obecna tablica została wmontowana 19 listopada 2010 roku. W tym miejscu corocznie w rocznice śmierci Brunona Schulza odbywa się modlitwa ekumeniczna z udziałem Ukraińców, Polaków i Żydów.
Miejsce śmierci Brunona Schulza (ul. Tarasa Szewczenki). W tym miejscu, w rocznicę śmierci Schulza, 19 listopada 2006 roku, podczas II Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, dzięki partnerom z Lublina, została wmontowana pamiątkowa tablica, którą potem ukradziono; obecna tablica została wmontowana 19 listopada 2010 roku. W tym miejscu corocznie w rocznice śmierci Brunona Schulza odbywa się modlitwa ekumeniczna z udziałem Ukraińców, Polaków i Żydów.
GPS: 49.351714, 23.505237
Dawna Powszechna Szkoła im. Adama Mickiewicza, tzw. 'biała’ szkoła (ul. Jarosława Osmomysła 10; obecnie Dom Nauczyciela). Tutaj Bruno Schulz uzyskał wykształcenie podstawowe, a w latach 1933–1934 pracował jako nauczyciel.
GPS: 49.351714, 23.505237
Dawna Powszechna Szkoła im. Adama Mickiewicza, tzw. 'biała’ szkoła (ul. Jarosława Osmomysła 10; obecnie Dom Nauczyciela). Tutaj Bruno Schulz uzyskał wykształcenie podstawowe, a w latach 1933–1934 pracował jako nauczyciel.
GPS: 49.351444, 23.506252
GPS: 49.351444, 23.506252
Miejski ratusz. Wieża ratuszowa została ujęta na licznych rysunkach i grafikach Brunona Schulza. Pracami artysty był ozdobiony pokój w ratuszu, w którym urzędował burmistrz Drohobycza Rajmund Jarosz. W okresie pierwszej okupacji sowieckiej, w latach 1939–1941, na ratuszu były wieszane płótna z portretami przedstawicieli władz, wykonane przez Brunona Schulza.
Miejski ratusz. Wieża ratuszowa została ujęta na licznych rysunkach i grafikach Brunona Schulza. Pracami artysty był ozdobiony pokój w ratuszu, w którym urzędował burmistrz Drohobycza Rajmund Jarosz. W okresie pierwszej okupacji sowieckiej, w latach 1939–1941, na ratuszu były wieszane płótna z portretami przedstawicieli władz, wykonane przez Brunona Schulza.
GPS: 49.351315, 23.507305
Dawna apteka Gorgoniusza Tobiaszka (plac Rynek 15), wspomniana m.in. w opowiadaniu Brunona Schulza 'Sierpień’. Przypuszczano, iż od niej bierze początek 'ulica Krokodyli’.
GPS: 49.351315, 23.507305
Dawna apteka Gorgoniusza Tobiaszka (plac Rynek 15), wspomniana m.in. w opowiadaniu Brunona Schulza 'Sierpień’. Przypuszczano, iż od niej bierze początek 'ulica Krokodyli’.
GPS: 49.351648, 23.510139
GPS: 49.351648, 23.510139
Ulica Brunona Schulza. Nazwana jego imieniem w 2001 roku z inicjatywy Marii Galas, prezes Polskiego Kulturalno-Oświatowego Stowarzyszenia 'Odrodzenie’.
Ulica Brunona Schulza. Nazwana jego imieniem w 2001 roku z inicjatywy Marii Galas, prezes Polskiego Kulturalno-Oświatowego Stowarzyszenia 'Odrodzenie’.
GPS: 49.351776, 23.512517
Dom, w którym w latach 1939–1941 miał siedzibę obwodowy urząd NKWD w Drohobyczu (ul. Stryjska 3; obecnie Instytut Fizyki, Matematyki, Ekonomiki i Technologii Innowacyjnych Uniwersytetu w Drohobyczu). Według niektórych źródeł, w 1941 roku Schulz został aresztowany pod zarzutem ukraińskiego nacjonalizmu i tu był przesłuchiwany, ponieważ na obrazie przedstawiającym 'wyzwolenie narodu Ukrainy Zachodniej’, który namalował na rozkaz miejscowych władz, nadmiernie użył barwy niebieskiej i żółtej.
GPS: 49.351776, 23.512517
Dom, w którym w latach 1939–1941 miał siedzibę obwodowy urząd NKWD w Drohobyczu (ul. Stryjska 3; obecnie Instytut Fizyki, Matematyki, Ekonomiki i Technologii Innowacyjnych Uniwersytetu w Drohobyczu). Według niektórych źródeł, w 1941 roku Schulz został aresztowany pod zarzutem ukraińskiego nacjonalizmu i tu był przesłuchiwany, ponieważ na obrazie przedstawiającym 'wyzwolenie narodu Ukrainy Zachodniej’, który namalował na rozkaz miejscowych władz, nadmiernie użył barwy niebieskiej i żółtej.
GPS: 49.350130, 23.507483
GPS: 49.350130, 23.507483
Dawna Powszechna Żeńska Szkoła Zawodowa im. Elizy Orzeszkowej, tak zwana 'czerwona’ szkoła (ul. Zawale 12; obecnie ogólnokształcąca szkoła nr 3). Tutaj w latach 1936–1938 Bruno Schulz nauczał rysunku.
Dawna Powszechna Żeńska Szkoła Zawodowa im. Elizy Orzeszkowej, tak zwana 'czerwona’ szkoła (ul. Zawale 12; obecnie ogólnokształcąca szkoła nr 3). Tutaj w latach 1936–1938 Bruno Schulz nauczał rysunku.
GPS: 49.349406, 23.506499
Cerkiew św. Trójcy (ul. Truskawiecka 2). Opisana w zbiorze Brunona Schulza 'Sanatorium pod Klepsydrą’, a także przedstawiona na jego grafikach z cyklu 'Księga Bałwochwalcza’.
GPS: 49.349406, 23.506499
Cerkiew św. Trójcy (ul. Truskawiecka 2). Opisana w zbiorze Brunona Schulza 'Sanatorium pod Klepsydrą’, a także przedstawiona na jego grafikach z cyklu 'Księga Bałwochwalcza’.
GPS: 49.348341, 23.496613
GPS: 49.348341, 23.496613
Drohobycka warzelnia soli (ul. Słony Stawek 27). O żupach solnych Bruno Schulz napisał w tytułowym opowiadaniu zbioru 'Sklepy cynamonowe’.
Drohobycka warzelnia soli (ul. Słony Stawek 27). O żupach solnych Bruno Schulz napisał w tytułowym opowiadaniu zbioru 'Sklepy cynamonowe’.
GPS: 49.347917, 23.499412
Cerkiew św. Jura (ul. Słony Stawek 25). Bruno Schulz przychodził do tej cerkwi ze swoimi uczniami udzielając im lekcji z historii sztuki.
GPS: 49.347917, 23.499412
Cerkiew św. Jura (ul. Słony Stawek 25). Bruno Schulz przychodził do tej cerkwi ze swoimi uczniami udzielając im lekcji z historii sztuki.
GPS: 49.347513, 23.504773
GPS: 49.347513, 23.504773
Dawne Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne im. Leona Sternbacha, druga siedziba (ul. Markijana Szaszkiewicza 28; obecnie Kolegium Statystyczne). Bruno Schulz nauczał tutaj rysunku w latach 30., a potem w latach 1939–1941.
Dawne Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne im. Leona Sternbacha, druga siedziba (ul. Markijana Szaszkiewicza 28; obecnie Kolegium Statystyczne). Bruno Schulz nauczał tutaj rysunku w latach 30., a potem w latach 1939–1941.
GPS: 49.344449, 23.507948
Cmentarz przy ul. Truskawieckiej. Na tym cmentarzu znajduje się grób Jana i Marii Łobosów ozdobiony nagrobkiem, wykonanym przez drohobyckiego rzeźbiarza Ignacego Łobosa. Inspiracją dla rzeźbiarza miał być projekt Brunona Schulza.
GPS: 49.344449, 23.507948
Cmentarz przy ul. Truskawieckiej. Na tym cmentarzu znajduje się grób Jana i Marii Łobosów ozdobiony nagrobkiem, wykonanym przez drohobyckiego rzeźbiarza Ignacego Łobosa. Inspiracją dla rzeźbiarza miał być projekt Brunona Schulza.
GPS: 49.340619, 23.509708
GPS: 49.340619, 23.509708
Miejsce, gdzie znajdował się tartak Kuhmerkerów (ul. Truskawiecka 69; obecnie Spółka z o.o. 'Kampania Dniestr’). Rodzina matki Brunona Schulza, Henrietty Kuhmerker, handlowała drewnem i była właścicielem tartaku parowego.
Miejsce, gdzie znajdował się tartak Kuhmerkerów (ul. Truskawiecka 69; obecnie Spółka z o.o. 'Kampania Dniestr’). Rodzina matki Brunona Schulza, Henrietty Kuhmerker, handlowała drewnem i była właścicielem tartaku parowego.
GPS: 49.338867, 23.510155
Dawna karczma Putza (ul. Truskawiecka 120; Górka). Karczmę na Górce Schulz wspomina w opowiadaniu 'Republika marzeń’.
GPS: 49.338867, 23.510155
Dawna karczma Putza (ul. Truskawiecka 120; Górka). Karczmę na Górce Schulz wspomina w opowiadaniu 'Republika marzeń’.
